MPL 60x10x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje wartości maksymalnej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność ciała obcego (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.