MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• z zastosowaniem płyty ze stali niskowęglowej, która służy jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.