MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została określona dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od kluczowych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.