MPL 40x40x15 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną idealnie równą
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje udźwig.