MP 20x8x6 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Siła oderwania została określona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, wymienionych od kluczowych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.