MP 20x8x6 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich bardzo wysoką energią, neodymowe magnesy cechują się dodatkowymi korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Magnesy skutecznie zabezpieczają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną zewnętrznymi polami,
• Zastosowanie wyrafinowanej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element nabiera wyglądu,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje mocne pole magnetyczne – dzięki temu są efektywne,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość niestandardowego nadawania kształtu jak również dopasowania do konkretnych wymagań,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – znajdują zastosowanie w komponentach danych, elektrycznych układach napędowych, sprzęcie medycznym, oraz innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady magnesów neodymowych:

• W sytuacji, gdy są narażone na mocne wstrząsy, mogą ulec pęknięciu. Zalecamy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą ulec korozji. Dlatego podczas użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i skomplikowanych form w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - uchwytu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych urządzeń są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe są droższe niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, zmierzony w doskonałym środowisku, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.