MW 80x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 132.7 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną idealnie równą
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Dystans (między magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.