MW 80x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła trzymania 132.7 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc zależy od kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina – obecność ciała obcego (rdza, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.