MW 24x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Należy pamiętać, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla obniżają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.