MW 14x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromną wydajnością magnetyczną, te produkty posiadają dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy całkowitym braku odstępu (brak farby)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.