MPL 30x10x8 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do maksymalnych osiągów, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z zastosowaniem podłoża ze miękkiej stali, pełniącej rolę element zamykający obwód
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.