MP 12x5x2 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza potężną wydajnością magnetyczną, te produkty oferują szereg innych zalet::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Moc magnesu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w temp. ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza potężną wydajnością magnetyczną, te produkty oferują szereg innych zalet::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Moc magnesu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w temp. ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę oddziałują parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.