MP 12x5x2 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (brak powłok)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.