UMGW 36x18x8 [M8] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc jest determinowana przez szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.