SMZR 25x150 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich mocną energią, magnesy trwałe zawierają również korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Poprzez zastosowanie błyszczącej warstwy z srebra, element nabiera efektowny wygląd,
• Dzięki zoptymalizowanej konstrukcji, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Mając na uwadze zdolność dokładnego dopasowywania oraz adaptacji do klientowskich wymagań, komponenty magnetyczne mogą być wytwarzane w szerokiej gamie form i wymiarów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Wszechstronna obecność w innowacyjnych rozwiązaniach – są stosowane w napędach komputerowych, elementach napędu, zaawansowanych przyrządach medycznych, oraz maszynach przemysłowych.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• Ulegają na duże uderzenia, co może spowodować pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które ochronią je przed uszkodzeniami oraz zwiększają ich wytrzymałość,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją moc w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, rekomendujemy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Wysoka wilgotność to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy obudowę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych produktów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, zmierzony w warunkach optymalnych, to znaczy:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.