UMGGZ 88x8.5 [M8] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gumowy gwint zewnętrzny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• posiadającej masywność minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w warunkach ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, realna moc zależy od wielu zmiennych, wymienionych od najważniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość stali – zbyt cienka blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.