UMGGZ 88x8.5 [M8] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gumowy gwint zewnętrzny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Informacja o udźwigu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.