UMT 29x38 white / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłą siłą, magnesy neodymowe posiadają dodatkowe korzyści::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną idealnie równą
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.