UMT 12x20 black / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ogromną siłą, magnesy typu NdFeB wnoszą dodatkowe korzyści::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Co wpływa na udźwig w praktyce

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.