UMP 94x40 [3xM10] GW F550 Silver Black / N52 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną mocą, nasze magnesy oferują szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została określona dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.