UMP 75x25 [M10x3] GW F200 GOLD Lina / N42 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich solidną energią, magnesy trwałe wykazują korzyściami:

• Zachowują siłę przyciągania przez niemal 10 lat – utrata to zaledwie ~1% (wg symulacji),
• Magnesy neodymowe pozostają wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie przez pola zewnętrzne,
• Poprzez naniesienie ozdobnej warstwy z srebra, element nabiera właściwy wygląd,
• Neodymowe magnesy osiągają maksymalną indukcję magnetyczną na małym obszarze, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość wielowymiarowego modelowania i zoptymalizowania do precyzyjnych wymagań,
• Uniwersalne wykorzystanie w innowacyjnych rozwiązaniach – są używane w modułach dyskowych, modułach napędowych, systemach diagnostycznych, i wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Są wrażliwe na zbyt mocne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy za pomocą stalowego uchwytu. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku mocy. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą rdzewieć. Dlatego podczas użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów nieprzepuszczalnych dla wody wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału chroniącego przed wilgocią,
• Sugerujemy pokrywę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych urządzeń mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, ustalona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.