UMP 67x28 [M8+M10] GW F120 kg / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ogromną mocą, magnesy neodymowe gwarantują wiele innych atutów::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Co wpływa na udźwig w praktyce

W praktyce, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.