UMP 67x28 [M8+M10] GW F120 kg / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z użyciem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania mają wpływ parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.