UMP 67x28 [M8+M10] GW F120 kg / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność koercji.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, czyli:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Należy pamiętać, że siła w aplikacji będzie inne w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.