UMP 65x45 [M8]x2 GW / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której grubość to min. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.