UI 17.5x5 [C310] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą wydajnością magnetyczną, magnesy neodymowe oferują wiele innych atutów::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy siły granicznej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje udźwig.