UI 17.5x5 [C310] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Siła trzymania 0.75 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w warunkach wzorcowych:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.