MW 8x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz potężnej wytrzymałości, magnesy typu NdFeB oferują następujące zalety:

• Ich moc jest stabilna, a po około dziesięciu latach spada jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Magnesy neodymowe wykazują się niezwykle wysoką odpornością na demagnetyzację przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Poprzez nałożenie połyskliwej osłony z srebra, element ma ładny wygląd,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy wyróżniają się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki łatwości w dopasowywaniu oraz zdolnościom technologicznym modyfikacji do rozwiązań klienta,
• Ogromne znaczenie w branżach zaawansowanych technologicznie – są używane w pamięciach magnetycznych, modułach napędowych, systemach diagnostycznych, i skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady magnesów neo-dymowych:

• Ulegają na duże uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które zabezpieczą je przed uszkodzeniami i podnoszą ich wytrzymałość,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku mocy. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Rdzewieją w wilgotnym środowisku - podczas użytkowania na zewnątrz sugerujemy stosowanie wodoodpornych magnesów np. w gumie, plastiku,
• Ograniczona możliwość zrealizowania nakrętek w magnesie oraz bardziej skomplikowanych kształtów - preferowana osłonka - uchwyt magnetyczny.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, niewielkie części tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na cenę neodymu, ich cena przekracza standardowe wartości,

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, wyliczona w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.