MW 8x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im czysty i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Siła oderwania została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania oddziałują konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.