MW 4x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Masywność podłoża – za chuda blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.