MW 3x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na skuteczność trzymania oddziałują konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.