MW 20x35 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• z wykorzystaniem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako zwora magnetyczna
• której grubość to min. 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Należy pamiętać, że udźwig roboczy może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.