MW 12.5x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich wyjątkową energią, neodymowe magnesy wyróżniają się też korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy neodymowe odznaczają się znakomitą odpornością na zanik pola magnetycznego przez zewnętrzne pola,
• Innymi słowy, dzięki połyskującej osłonie z srebra, element zyskuje walory wizualne,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są zdolne do pracy (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Dzięki łatwości w budowaniu oraz możliwości personalizacji do złożonych aplikacji,
• Istotne miejsce w przemyśle elektronicznym – są używane w napędach HDD, modułach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady neodymowych magnesów:

• W sytuacji, gdy są narażone na mocne wstrząsy, mogą ulec pęknięciu. Rekomendujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną rdzewieniu,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, zmierzony w warunkach optymalnych, czyli:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Co wpływa na udźwig w praktyce

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.