UMH 16x5x32 [M4] / N38 - uchwyt magnetyczny z hakiem

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 7.5 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina – obecność ciała obcego (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.