MW 10x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz wyjątkowej energii pola, elementy magnetyczne charakteryzują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Posiadają znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych przy ekspozycji na zewnętrznych źródeł pola magnetycznego,
• Poprzez naniesienie połyskliwej warstwy z srebra, element nabiera estetyczny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na roboczej części magnesu pozostaje silna,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W związku z opcja pełnego nadania kształtu oraz adaptacji do zindywidualizowanych rozwiązań, komponenty magnetyczne mogą być formowane w wielu konfiguracjach geometrycznych, co amplifikuje zakres użycia,
• Ogromne znaczenie w nowoczesnych technologiach – znajdują zastosowanie w napędach komputerowych, mechanizmach elektromotorycznych, sprzęcie medycznym, i wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Ulegają uszkodzeniom na zbyt mocne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto ochronić magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko chroni magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Ograniczona zdolność wytworzenia nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - preferowana pokrywa - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych urządzeń mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, ustalona w idealnych warunkach, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.