MPL 3x3x1 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną energią, te produkty oferują szereg innych zalet::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na efektywny udźwig mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.