MPL 30x5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje maksymalnych osiągów, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na efektywny udźwig oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.