MPL 30x5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą wydajnością magnetyczną, nasze magnesy oferują szereg innych zalet::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu dotyczy siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• z wykorzystaniem płyty ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.