MPL 10x10x3 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich mocną mocą, komponenty magnetyczne mają także korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Odznaczają się dużą odpornością na rozmagnesowanie wywołane obecnością innych pól magnetycznych,
• Zastosowanie lśniącej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element nabiera wyglądu,
• Indukcja magnetyczna na roboczej części magnesu jest wyjątkowa,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Dzięki zdolność szczegółowego nadania kształtu oraz dostosowania do nietypowych rozwiązań, magnesy trwałe mogą być produkowane w uniwersalnych struktur i formatów, co rozszerza ich zastosowanie w przemyśle,
• Uniwersalne wykorzystanie w innowacyjnych rozwiązaniach – są powszechnie wykorzystywane w urządzeniach pamięci masowej, elektrycznych układach napędowych, sprzęcie medycznym, jak również wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Ulegają uszkodzeniom na zbyt mocne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Magnesy, będąc narażone na działanie wilgoci, po prostu rdzewieją. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie osłony - mocowania magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, ustalony w warunkach optymalnych, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.