MP 40x10.4/5.5x5 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Co wpływa na udźwig w praktyce

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.