MP 25x5x27 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę element zamykający obwód
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.