MP 22x6x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.