MP 20x5x27 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady utrata mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.