MP 16x8/4x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Moc magnesu została określona dla optymalnej konfiguracji, zakładającej:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Odstęp (między magnesem a metalem), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.