MW 40x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz nieprzeciętnej wytrzymałości, magnesy z neodymu cechują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy bardzo skutecznie zabezpieczają się przed demagnetyzacją spowodowaną zewnętrznymi polami,
• Dzięki błyszczącemu wykończeniu, obróbka niklowa, złotowa, lub srebrzona nadaje wizualnie atrakcyjny wygląd,
• Magnesy mają znakomitą indukcją magnetyczną na roboczej stronie,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość indywidualnego formowania i dopasowania do złożonych założeń,
• Wszechstronna obecność w przemyśle elektronicznym – mają zastosowanie w modułach dyskowych, zespole silników, systemach diagnostycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Ulegają na duże uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które zabezpieczą je przed uszkodzeniami i zwiększają ich wytrzymałość,
• Zaobserwowaliśmy, że magnesy neodymowe słabną przy temperaturach powyżej 80°C. Aby sprostać tym wyzwaniom, wprowadziliśmy do oferty magnesy [AH], które utrzymują swoją wytrzymałość nawet w temperaturze 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ograniczona możliwość zrealizowania gwintów w magnesie oraz skomplikowanych kształtów - zalecane jest osłonka - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, niewielkie części tych magnesów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, zmierzony w doskonałym środowisku, a mianowicie:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.