MW 29.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, Ag) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Dystans – występowanie ciała obcego (rdza, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.