CM PML-3 / N45 - chwytak magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich wyjątkową skutecznością magnetyczną, magnesy neodymowe wykazują korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Dysponują znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w obecności zewnętrznych pól,
• Innymi słowy, dzięki metalicznej osłonie z niklu, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Magnesy wyróżniają się znakomitą indukcją magnetyczną na aktywnym obszarze,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Ze względu na opcja swobodnego nadania kształtu oraz dostosowania do niestandardowych rozwiązań, magnesy neodymowe mogą być produkowane w bogatej palecie konfiguracjach geometrycznych, co amplifikuje zakres użycia,
• Uniwersalne wykorzystanie w nowoczesnych technologiach – są powszechnie wykorzystywane w dyskach twardych, silnikach elektrycznych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Z powodu ich delikatności mogą pękać przy mocnych uderzeniach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Magnesy neodymowe rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia mocy (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, wystawione na działanie wilgoci, po prostu utleniają się. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Sugerujemy obudowę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych form.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, niewielkie części tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, zmierzona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.