UMGW 60x30x15 [M10] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromnej energii pola, elementy magnetyczne mają następujące zalety:

• Mają stabilną moc, a przez blisko 10 lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Magnesy neodymowe odznaczają się znakomitą odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Zastosowanie metalicznej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element prezentuje się lepiej,
• Magnesy wykazują maksymalną indukcją magnetyczną na zewnętrznej warstwie,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, umożliwiając pracę w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Ze względu na opcja precyzyjnego formowania oraz personalizacji do niestandardowych wymagań, magnesy neodymowe mogą być tworzone w szerokiej gamie struktur i formatów, co potęguje ich funkcjonalność,
• Kluczowa rola w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w modułach dyskowych, mechanizmach elektromotorycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, a także wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy intensywnym uderzeniu mogą się złamać. Zalecamy przechowywanie ich w stalowej obudowie, co nie tylko zabezpiecza je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich moc może być znacząco zredukowana (kształt oraz rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają utlenianie,
• Ograniczona zdolność wytworzenia nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecana pokrywa - uchwyt magnetyczny.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, drobne składniki tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, ustalony w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.