UMGW 25x17x8 [M5] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gwint wewnętrzny

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ponadprzeciętną wydajnością magnetyczną, magnesy typu NdFeB wnoszą dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, pełniącej rolę element zamykający obwód
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.