UMP 75x25 [M10x3] GW F200 PLATINIUM Lina / N52 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Siła trzymania 365 kg jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne w zależności od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.