UMP 135x40 [M10+M12] GW F600 Lina / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną mocą, magnesy typu NdFeB posiadają wiele innych atutów:|Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym:|Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje nośność.