UMP 107x40 [M8+M10] GW F400 Lina / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.