UMP 135x40 [M10+M12] GW F 600 kg / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich bardzo wysoką siłą, magnesy trwałe mają także korzyściami:

• Ich moc utrzymuje się, a po około dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy obecności innych magnesów,
• Innymi słowy, dzięki refleksyjnej warstwie z złota, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki uniwersalności w projektowaniu oraz zdolnościom technologicznym modyfikacji do złożonych aplikacji,
• Ogromne znaczenie w technologiach przyszłości – są stosowane w urządzeniach pamięci masowej, zespole silników, aparaturze medycznej, i zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady neodymowych magnesów:

• Są podatne na zbyt mocne uderzenia, co sprawia, że łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, radzimy przechowywanie ich w uchwycie metalowym. Stalowa obudowa chroni magnes przed mocnymi uderzeniami, a także zwiększa jego trwałość,
• Magnesy neodymowe rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku wytrzymałości (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, będąc wystawione na działanie wilgoci, po prostu utleniają się. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, zmierzony w doskonałym środowisku, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.