AM ucho [M12] - akcesoria magnetyczne

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła oderwania została określona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Na skuteczność trzymania oddziałują parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans (między magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.