AM ucho [M12] - akcesoria magnetyczne

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz potężną mocą, magnesy typu NdFeB wnoszą wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.