AM szekla [M10] - akcesoria magnetyczne

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz nieprzeciętnej siły przyciągania, magnesy typu NdFeB cechują się następujące zalety:

• Ich pole magnetyczne jest trwała, a po blisko dziesięciu latach spada jedynie o ~1% (wg badań),
• Dysponują znakomitą odpornością na spadek magnetyzmu w wyniku zewnętrznych pól,
• Magnes z metaliczną powierzchnią srebrną ma lepszą estetykę,
• Magnesy wykazują bardzo wysoką indukcją magnetyczną na działającej powierzchni,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Mając na uwadze opcja precyzyjnego kształtowania oraz personalizacji do unikalnych projektów, komponenty magnetyczne mogą być wytwarzane w szerokiej gamie konfiguracjach geometrycznych, co potęguje ich funkcjonalność,
• Istotne miejsce w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – wykorzystywane są w komponentach danych, mechanizmach elektromotorycznych, zaawansowanych przyrządach medycznych, oraz innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w małych systemach

Wady magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Ulegają na duże uderzenia, co może spowodować pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w stalowych obudowach, które ochronią je przed uszkodzeniami i zwiększają ich wytrzymałość,
• Zaobserwowaliśmy, że magnesy neodymowe słabną przy temperaturach powyżej 80°C. Aby sprostać tym wyzwaniom, wprowadziliśmy do oferty magnesy [AH], które utrzymują swoją wytrzymałość nawet w temperaturze 230°C,
• Utleniają się w wilgotnym środowisku - podczas użytkowania na zewnątrz zalecamy stosowanie wodoodpornych magnesów np. w gumie, plastiku,
• Ograniczona zdolność produkcji nakrętek w magnesie oraz złożonych form - preferowana obudowa - mechanizm mocujący.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych magnesów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, wyliczona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.