AM lina fi 10 mm - akcesoria magnetyczne

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą siłą, nasze magnesy gwarantują wiele innych atutów::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od kluczowych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.