SMZR 32x125 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza niezwykłą mocą, magnesy neodymowe posiadają dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z użyciem płyty ze miękkiej stali, działającej jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią idealnie równą
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najważniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.