SMZR 32x125 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na realną siłę oddziałują konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.