SM 32x350 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującej mocy, magnesy neodymowe wyróżniają się następujące zalety:

• Zachowują pełną moc przez niemal dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (zgodnie z analizami),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Innymi słowy, dzięki błyszczącej powierzchni z srebra, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Neodymowe magnesy osiągają maksymalną indukcję magnetyczną na swojej powierzchni, co zwiększa koncentrację siły,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki dowolności w formowaniu oraz umiejętności modyfikacji do konkretnych potrzeb,
• Ogromne znaczenie w technologiach przyszłości – wykorzystywane są w dyskach twardych, elektrycznych układach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także nowoczesnych systemach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w niewielkich wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w miniaturowych urządzeniach

Wady neodymowych magnesów:

• Są wrażliwe na duże uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Sugerujemy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które zabezpieczą je przed uszkodzeniami oraz podnoszą ich wytrzymałość,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich moc może być znacząco zredukowana (kształt oraz rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są odporne na temperatury do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu oraz korozji,
• Ograniczona zdolność zrealizowania gwintów w magnesie oraz bardziej skomplikowanych form - zalecane jest obudowa - mechanizm mocujący.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych urządzeń potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Podana nośność magnesu oznacza najwyższą nośność, określona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.