BM 650x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą energią, magnesy typu NdFeB oferują szereg innych zalet::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na skuteczność trzymania wpływają parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża udźwig.