BM 550x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą siłą, magnesy typu NdFeB posiadają dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Siła trzymania 0 kg jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.