BM 550x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, Ag) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• z użyciem podłoża ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Co wpływa na udźwig w praktyce

W praktyce, rzeczywisty udźwig zależy od szeregu czynników, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.